بَسانِِ یازده لامپ شکسته

اگر یک لامپی را در یک خیابانی بزنند و افراد نااهل بیایند و این لامپ را بشکنند، لامپ دوم نصب کنند باز هم آن را بشکنند و لامپ سوم... تا یازده لامپ برای روشنایی بزنند و مردم نااهل بشکنند. در این صورت هیچ عاقلی و حکیمی لامپ دوازدهم را نصب نمی‌کند؛ چون اینها لیاقت نورانیت را ندارند.

 

وقتی مردم، علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام را کشتند و امام حسن علیه السلام، امام حسین و امام سجاد علیهما السلام ....تا امام عسگری علیه السلام. خداوند هم امام دوازدهم را در پشت پرده قرار داد، چون مردم صلاحیت ندارند هر وقت قدرش را بدانند و صلاحیت بیابند، خداوند ظاهر می‌کند. و این است یکی از دلایل غیبت امام زمان علیه السلام.

برداشت از کلام حجة الاسلام قرائتی.

گنج گرانبها

تو در عالم نمی‌گنجی ز خوبی

مرا هرگز کجا گنجی در آغوش

مراتبِ علم آموزی

آقا امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: شخصی محضر رسول خدا مشرف شدند و عرض کردند: ای رسول خدا! علم چیست؟

اول: خاموشی.

دوم: گوش سپردن.

سوم: حفظ و مراقبت کردن.

چهارم: به کار بستن و عمل کردن به آن.

پنجم: انتشار آن.

متن حدیث: جاءَ رَجُلٌ إلى رَسولِ اللّه صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم فقالَ: یا رسولَ اللّه، ما العِلمُ ؟ قالَ: الإنصاتُ، قالَ : ثُمَّ مَه؟ قالَ: الاستِماعُ، قالَ: ثُمَّ مَه؟ قالَ: الحِفظُ، قالَ: ثُمَّ مَه؟ قالَ: العَمَلُ بهِ، قالَ: ثُمَّ مَه یارَسولَ اللّه؟ قالَ: نَشرُهُ.

..منتخب میزان الحکمة، 404

نسخه‌ای برای درمان تکبّر

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله:

هر کس از سه کار عار نداشته باشد، او مؤمن حقیقی است: خدمت کردن به خانواده، نشستن با تهی دستان، و غذا خوردن با خدمتکارش.

این کارها از نشانه های مؤمنانی است که خداوند در کتابش آنها را چنین وصف فرموده است:

 

«آنان، همان مؤمنان حقیقی اند».

 

حکمت نامه پیامبر اعظم (ص) ج۲،ص۲۵

کی و کجا وعده‌ی دیدار ما

چگونه ذائقه‌مان را تغییر دهیم

بعضی کارها را ما نمی‌توانیم انجام دهیم و یا از آنها خوشمان نمی‌آید و یا برای‌مان لذت‌بخش نیستند ولی با اندکی تمرین و ممارست، می‌تواند لذت‌بخش باشد.

 

 

مانند سیگار کشیدن که در ابتدا از آن خوشمان نمی‌آید ولی با اندکی تمرین و همدم شدن با سیگاری‌ها کم کم خوشمان می‌آید و یک سیگاری به تمام معنا می‌شویم. یا می‌گوید من اگر روزی موسیقی گوش نکنم روزم، شب نمی‌شود. یا اگر چای نخورم، سردرد می‌گیرم و یا عالمی در آخر عمر تمام نمازهایش را قضا می‌کند. از او علّت را جویا می‌شویم، می‌گوید: من در نماز آنقدر لذّت می‌برم که می‌ترسم نماز خواندن‌ام برای خدا نباشد، بلکه برای لذّتش باشد.

 

نتیجه این که ذائقۀ انسان با تمرین و ممارست تغییر می‌کند و این ما هستیم که با راهنمایی عقل و منطق این ذائقه را به سوی خوب‌ها بکشانیم و یا به طرف بدها. کسی می‌تواند ما را راهنمایی کند که خالق ماست و یا فرستادۀ خالق ماست.

یک تصور غلط

من  از  بی‌قدری  خارِ  سرِ  دیوار  دانستم

که ناکس، کَس نمی‌گردد به این بالا نشینی‌ها.