نیتتو درست کن

- نیت از ارکان نماز است و معنای رکن بودن این است که اگر انسان به عمد یا به اشتباه آن را در نماز بجا نیاورد و یا بیشتر انجام دهد، نمازش باطل می‌شود.

- نماز باید به نیت قربت باشد، یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بجا آورده شود. لازم نیست انسان نیت را به زبان بگوید و یا آن را از قلب خود بگذراند.

تبصره: به زبان گفتن نیت در نماز احتیاط، نماز را باطل می‌کند.

- انسان باید از اول تا آخر نماز به نیت خود باقی باشد، پس اگر در بین نماز طوری غافل شود که اگر بپرسند چه می‌کنی؟ نداند چه بگوید، نمازش باطل می‌شود.

- نماز باید فقط برای خدا خوانده شود، اگر انسان تمام نماز یا قسمتی از آن را به انگیزه دیگری بخواند نمازش باطل می‌شود.

 پ.ن: رجوع شود به توضیح المسائل مراجع، ج1، ص531-533. 

دو موردی که آب کشیدن لازم ندارد.

وقتی چیزی نجس می‌شود باید ابتدا عین نجس را برطرف کرد و سپس آن را آب کشید، در دو جا با طرف شدن عین نجس، پاک می‌شود و نیازی به آب کشیدن وجود ندارد:

-  بدن حیوانی به عین نجس، مثل خون، و متنجّس، مثل آبِ نجس، آلوده شده‌ باشد، چنانچه آنها برطرف شود، بدن حیوان نیز پاک می‌شود.

-  وقتی مسواک می‌زنیم، شاید از لثه‌ها خون بیاید، و یا چیز تیزی به دهانمان بخورد و زخمی شود اگر این خون با آب دهان از بین برود، آب کشیدن توی دهان لازم نیست، ولی باید دندان مصنوعی و دندان پرشده و اشیاء خارجی را که با خون داخل دهان برخورد کرده، آب کشید. ولی بعضی از مراجع تقلید، مانند آیت الله سیستانی گفته‌اند: دندان عاریه در دهان با خونی که از لای دندانها بیرون آمده، ملاقات کند، آب کشیدن لازم نیست و اگر با غذای نجس ملاقات کند آب کشیدن لازم است. 

توضیح المسائل مراجع، ج۱،ص۱۲۹- احکام دو دقیقه‌ای، ص۳۷

نماز آیات و خواندن بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از شیوه‌های خواندن نماز آیات این است که بعد از نیّت و تکبیر و خواندن حمد آیه‌های یک سوره را پنج قسمت کند و یک آیه یا بیشتر از آن را بخواند و به رکوع رود و سر بردارد و بدون این که حمد بخواند، قسمت دوم از همان سوره را بخواند و به رکوع رود و همین طور تا پیش از رکوع پنجم سوره را تمام نماید و بعد از سر برداشتن، دو سجده کند و رکعت دوم را هم مثل رکعت اول بجا آورد و بعد از سجده دوم تشهد بخواند و نماز را سلام دهد.

بنابراین طبق نظر مقام معظم رهبری¹ و آیت الله سیستانی²، باید - بنا بر احتیاط - جمله‌ی تامّه باشد؛ مثلًا در سوره‌‌ فلق، اوّل «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» بگوید و به رکوع رود و تا آخر ...

ولی طبق نظر آیت الله مکارم³ و اکثر مراجع می توان «بِسم اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» را به عنوان یک آیه خواند و الباقی سوره را به چهار قسمت تقسیم و نماز را ادا نمود⁴.

1. خامنه‌ای دات آی آر
2. توصیح المسائل مراجع، ج1، ص820
3.توضیح المسائل مراجع، ج1، ص820
4. برای آگاهی از نظر دیگر مراجع به رساله‌ی علمیه مرجع مورد نظر رجوع کنید.

طریقه‌‌ی خواندن نماز غفیله

نماز غفیله، از نمازهای مستحب شیعیان است که بین نمازهای مغرب و عشا خوانده میشود. نماز غفیله دو رکعت است، و وقت این نماز بعد از نماز مغرب است تا هنگامی که سرخی خورشید از سمت مغرب از بین برود¹.

بنابراین وقت نماز غفیله بنا بر احتیاط تا یک ساعت و نیم بعد از مغرب است و اگر بخواهد بعد از این زمان بخواند به قصد رجا و به امید ثواب باشد.

 

چگونگی خواندن نماز غفیله

 

دو رکعت است که در رکعت اوّل آن، بعد از حمد باید به جاى سوره، این آیه را بخوانند:

 

«وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى‏ فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ».

 

و در رکعت دوم بعد از حمد به جاى سوره، این آیه را بخوانند «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلَّا هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا یَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ».

 

و در قنوت آن بگویند: «اللَّهُمَّ إِنِّی اسْأَلُکَ بِمَفاتِحِ الْغَیْبِ الَّتِى لا یَعْلَمُهَا الَّا انْتَ انْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تَفْعَلَ بِی کَذا وَ کَذا» و به جاى کلمه «کذا و کذا» حاجت‌هاى خود را بگویند و بعد بگویند: «اللَّهُمَّ انْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ الْقادِرُ عَلَى طَلِبَتِى تَعْلَمُ حاجَتِى فَأسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَیْتَهَا لِی».

 

1- توضیح المسائل المراجع چ1،ص430.

فرق نماز یومیّه و نماز میّت

از جمله نمازهایی که بر انسان مکلف واجب است، نماز میّت می‌باشد. این نماز تفاوت‌هایی با نمازهای یومیّه دارد که ما به سه فرق مهمّ اشاره می‌کنیم:

 

اوّل: اگر می‌خواهی نماز یومیّه بخوانی باید طهارت داشته باشی و این با وضو یا غسل و یا تیمم (به اقتضای وظیفه خود) امکان پذیر است، امّا در نماز میّت شرط طهارت لازم نیست و حتّی خانم‌های حائض هم می‌توانند نماز میّت بخوانند.

دوّم: غصبی نبودن لباست در نماز، یکی از شرایط داخل شدن در نماز یومیّه است، اما این شرط، بهتر است در نماز میّت رعایت شود.

سوّم: اگر می‌خواهی نماز جماعت یومیّه‌ات درست باشد باید حمد و سوره را نخوانی و فقط گوش کنی ولی در نماز میّت، بزرگان می‌گویند: باید تکبیرها و دعاها را با امام جماعت بخوانی.

نکته: البته بین نمازهای یومیّه و نماز میّت فرق‌های دیگر هم وجود دارد که ما از گفتن آنها صرف‌نظر می‌کنیم. رجوع شود به: توضیح المسائل مراجع ج2، ص33