نیتتو درست کن

- نیت از ارکان نماز است و معنای رکن بودن این است که اگر انسان به عمد یا به اشتباه آن را در نماز بجا نیاورد و یا بیشتر انجام دهد، نمازش باطل می‌شود.

- نماز باید به نیت قربت باشد، یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بجا آورده شود. لازم نیست انسان نیت را به زبان بگوید و یا آن را از قلب خود بگذراند.

تبصره: به زبان گفتن نیت در نماز احتیاط، نماز را باطل می‌کند.

- انسان باید از اول تا آخر نماز به نیت خود باقی باشد، پس اگر در بین نماز طوری غافل شود که اگر بپرسند چه می‌کنی؟ نداند چه بگوید، نمازش باطل می‌شود.

- نماز باید فقط برای خدا خوانده شود، اگر انسان تمام نماز یا قسمتی از آن را به انگیزه دیگری بخواند نمازش باطل می‌شود.

 پ.ن: رجوع شود به توضیح المسائل مراجع، ج1، ص531-533. 

دو موردی که آب کشیدن لازم ندارد.

وقتی چیزی نجس می‌شود باید ابتدا عین نجس را برطرف کرد و سپس آن را آب کشید، در دو جا با طرف شدن عین نجس، پاک می‌شود و نیازی به آب کشیدن وجود ندارد:

-  بدن حیوانی به عین نجس، مثل خون، و متنجّس، مثل آبِ نجس، آلوده شده‌ باشد، چنانچه آنها برطرف شود، بدن حیوان نیز پاک می‌شود.

-  وقتی مسواک می‌زنیم، شاید از لثه‌ها خون بیاید، و یا چیز تیزی به دهانمان بخورد و زخمی شود اگر این خون با آب دهان از بین برود، آب کشیدن توی دهان لازم نیست، ولی باید دندان مصنوعی و دندان پرشده و اشیاء خارجی را که با خون داخل دهان برخورد کرده، آب کشید. ولی بعضی از مراجع تقلید، مانند آیت الله سیستانی گفته‌اند: دندان عاریه در دهان با خونی که از لای دندانها بیرون آمده، ملاقات کند، آب کشیدن لازم نیست و اگر با غذای نجس ملاقات کند آب کشیدن لازم است. 

توضیح المسائل مراجع، ج۱،ص۱۲۹- احکام دو دقیقه‌ای، ص۳۷

نماز آیات و خواندن بسم الله الرحمن الرحیم

یکی از شیوه‌های خواندن نماز آیات این است که بعد از نیّت و تکبیر و خواندن حمد آیه‌های یک سوره را پنج قسمت کند و یک آیه یا بیشتر از آن را بخواند و به رکوع رود و سر بردارد و بدون این که حمد بخواند، قسمت دوم از همان سوره را بخواند و به رکوع رود و همین طور تا پیش از رکوع پنجم سوره را تمام نماید و بعد از سر برداشتن، دو سجده کند و رکعت دوم را هم مثل رکعت اول بجا آورد و بعد از سجده دوم تشهد بخواند و نماز را سلام دهد.

بنابراین طبق نظر مقام معظم رهبری¹ و آیت الله سیستانی²، باید - بنا بر احتیاط - جمله‌ی تامّه باشد؛ مثلًا در سوره‌‌ فلق، اوّل «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» بگوید و به رکوع رود و تا آخر ...

ولی طبق نظر آیت الله مکارم³ و اکثر مراجع می توان «بِسم اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ» را به عنوان یک آیه خواند و الباقی سوره را به چهار قسمت تقسیم و نماز را ادا نمود⁴.

1. خامنه‌ای دات آی آر
2. توصیح المسائل مراجع، ج1، ص820
3.توضیح المسائل مراجع، ج1، ص820
4. برای آگاهی از نظر دیگر مراجع به رساله‌ی علمیه مرجع مورد نظر رجوع کنید.

یک خبر بد

گاهی می‌شود که فردی حرفی را می‌شنود ولی توجه نمی‌کند، دیگر عصبانی می‌شود و می‌گوید: «الهی کر شود!»

امّا یکی هست که هر چه به او بگویی، انگار نه انگار! خب او بشنود یا نشنود کر است! این جا دیگر جای نفرین نیست، یک خبر است: «او کر است!»

حالا امام حسین علیه السلام دستان خود را بالا گرفته‌اند و می‌فرمایند:

 

عَمیت عینٌ لا تراکَ علیها رَقیباً

این عبارت را گاهی این گونه معنی می‌کنند:

کور باد چشمی که تو را نمی‌بیند با آنکه همیشه تو مراقب و هم‌نشین او هستی؟

آیا واقعاً این یک نفرین است؟ شاید نه! امام خبر می‌هد که خدایا تو آن قدر حاضر و پیدا هستی که همه می‌توانند تو را ببینند.

نه با چشم سر، بلکه با معرفت قلب. پس هر کس تو را نبیند کور است، یک کور واقعی.

منبع: مسجدنما

چرا باید اوّل سلام کنیم؟

سلام یک واژۀ بسیار زیبا و پرمعنا است و اسلام به همه توصیه کرده است، آنهم اول سلام کردن. حالا دلیل تأکید اسلام و پیامبرش به ابتدا سلام کردن چیست؟ ما برخی را می‌آوریم:

۱- کسی که ابتدا سلام می‌کند به خدا و رسولش نزدیکتر است. پیامبر اکرم می‌فرمایند: اِنَّ اَولَی النّاسِ بِاللّهِ وَ بِرَسُولهٍ مَن بَدَأَ بالسَّلامِ؛نزدیک ترین مردم به خدا و رسول او کسی است که آغازگر سلام باشد^۱.  

طریقه‌‌ی خواندن نماز غفیله

نماز غفیله، از نمازهای مستحب شیعیان است که بین نمازهای مغرب و عشا خوانده میشود. نماز غفیله دو رکعت است، و وقت این نماز بعد از نماز مغرب است تا هنگامی که سرخی خورشید از سمت مغرب از بین برود¹.

بنابراین وقت نماز غفیله بنا بر احتیاط تا یک ساعت و نیم بعد از مغرب است و اگر بخواهد بعد از این زمان بخواند به قصد رجا و به امید ثواب باشد.

 

چگونگی خواندن نماز غفیله

 

دو رکعت است که در رکعت اوّل آن، بعد از حمد باید به جاى سوره، این آیه را بخوانند:

 

«وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى‏ فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ».

 

و در رکعت دوم بعد از حمد به جاى سوره، این آیه را بخوانند «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلَّا هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا یَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ».

 

و در قنوت آن بگویند: «اللَّهُمَّ إِنِّی اسْأَلُکَ بِمَفاتِحِ الْغَیْبِ الَّتِى لا یَعْلَمُهَا الَّا انْتَ انْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تَفْعَلَ بِی کَذا وَ کَذا» و به جاى کلمه «کذا و کذا» حاجت‌هاى خود را بگویند و بعد بگویند: «اللَّهُمَّ انْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ الْقادِرُ عَلَى طَلِبَتِى تَعْلَمُ حاجَتِى فَأسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَیْتَهَا لِی».

 

1- توضیح المسائل المراجع چ1،ص430.

اعتماد به خداوند

شهسواری به دوستش گفت: بیا به کوهی که خدا آنجا زندگی می‌کند، برویم. می‌خواهم ثابت کنم که او فقط بلد است به ما دستوری بدهد، هیچ کاری برای خلاص کردن ما از زیر مشقات نمی‌کند. دیگری گفت: موافقم. اما من برای اثبات ایمانم می‌آیم.