جنگ لقمه‌ها

اگر خوب دقیق شویم، جنگ عاشورا جنگ لقمه‌ها بود. و این حقیقتی مسلم است که امام علیه السلام خود به آن اشاره داشت.

وقتی امام سجاد علیه السلام از پدرش امام حسین علیه السلام می‌پرسید: این جماعت چرا با ما چنین می‌کنند؟

امام حسین در جوابش فرمود:

مُلِئت بُطُونُهم مِنَ الحرام؛ چون شکم‌های آن‌ها از لقمه‌های حرام انباشته شده است.

شکم به تنور می‌ماند و لقمه‌ها به هیزم و لقمه‌های حرام شبیه هیزم‌های تر است، هیزم اگر تر باشد، دود می‌کند و دود جلوی دید را می‌گیرد، تا جایی که حتی آدم چراغ را نمی‌بیند.

اگر روز عاشورا آن قوم نادان نتوانستند چراغ وجود امام را ببینند، ناشی از دود غلیظ و برآمده از لقمه‌های حرام در شکم‌های آنها بود.

سلوک باران، ص42

راهکار تحول نظام سلامت

راستی چرا هیچ مریض حق ندارد به پزشک بگوید: «نسخه‌ات مرا خوب نکرد. پولم را پس بده؟» یا «نسخه‌ات حال مرا فقط کمی بهتر کرد.بنابراین نصف پولم را را پس بده!» هیچ می‌دانید که اگر روزی چنین چیزی رسم بشود، بدون تردید همه‌ی دکترها -حتی بی‌استعدادهایشان- به فکر معالجه‌ی جدی مریض‌هایشان می‌افتند؟ یعنی قضیه‌ی طب و معالجه به کلی شکل دیگری پیدا می‌کند. 

ابن مشغله، ص22

 

این راهکار جامعی است و تضمینی. اما راهکار دیگری هم هست که اگر پزشکان ما عمل کنند تغییر اساسی در نظام سلامت ما اتفاق می‌افتد؛ مانند اینکه مریض را واقعا معاینه کنند. نمی‌گویم پزشک عمومی حداقل 20 دقیقه باید به معاینه مریض بپردازد که استاندارد جهانی هم همین است. البته طبیبان متعهد و با تقوا هم کم نیستند که واقعا مریض را معاینه می‌کنند و نسخه‌ی آماده تحویل مریض نمی‌دهند و یا به بهانه‌ی اینکه مریض زیاد هست معالجه و یا بهتر بگویم معامله را در مدت یکی دو دقیقه انجام نمی‌دهند. البته شاید زیادی مریض هم بخاطر...